Berendruif

Kleine witte, roze aangelopen klokjes (ca. 6 mm lang) in hangende trosjes. 
Lage, tot 1 m hoge, groenblijvende, kruipende struik. 
Bladeren glanzend, leerachtig, eirond tot ovaal, met gave rand. 
Ook "Beerbes" genaamd. 
Groeit op de heide en in warme bergstreken op zure, rotsachtige bodem, tot 2700 m hoogte. Bloeitijd mei - juli.
In Nederland zeer zeldzaam.
Fam: Ericaceae

Wetenswaardigheden

De naam Berendruif, terug te vinden in wetenschappelijke benaming uva-orsi, Latijn voor respectievelijk 'druif' en 'van de beer', komt waarschijnlijk van de veronderstelling dat beren de vruchten lekker zouden vinden.
In de plantengeneeskunde wordt Berendruif gebruikt tegen beginnende blaasontsteking. De blaadjes van Berendruif zijn rijk aan arbutine, dat in het lichaam wordt omgezet naar hydroquinone, een stof die positieve effecten heeft op de urinewegen en in het darmkanaal, waar het inwerkt op colibacillen. 
In de kruidenmagie bevordert berendruif paranormale krachten. De Indianen in America gebruikten berendruif in hun religieuze ceremonies.