Veldhondstong

Roodbruine bloemen (Ø 5-7 mm), met 5 kroonblaadjes, in schermachtige, knikkende trossen in de bladoksels.
Stengel rechtop, bebladerd, tot 90 cm hoog.
Bladeren langwerpig lancetvormig, enigszins golvend, bovenaan stengelomvattend, onderaan met versmalde voet. De hele plant is kort, grijs behaard.
Ook "Hondstong" genoemd.
Groeit op zonnige plaatsen op kalkrijke zandgronden, duinen en graslanden. Vrij zeldzaam in Nederland. Bloeitijd mei - juli.
Oud geneeskruid, aangewend tegen brandwonden en bij koorts. Ook als kalmerend middel gebruikt. De plant ruikt naar muizen.
Fam: Boraginaceae

Wetenswaardigheden

In de volksgeneeskunde werd Veldhondstong gebruikt als geneeskruid bij wonden. De plant is echter ook giftig en wordt daarom afgeraden voor inwendig gebruik.
In de magie beweert men dat het kruid de tongen van honden bindt (ze zullen niet naar je blaffen) als  je het in je schoen doet.