Christoffelkruid

Kleine witte bloemen (Ø 5 mm) met snel afvallende kroon- en kelkblaadjes en opvallende witte meeldraden, in een klein trosje.
Stengel rechtop, vertakt, tot 60 cm hoog.
Bladeren 3-tallig of dubbel 3-tallig, met vaak 3-lobbig eindblad. Deelbladeren eirond met gezaagde rand. De bladeren hebben bij wrijving een onaangename geur.
Ook: "Zwarte gifbes" genoemd.
Groeit op beschaduwde plaatsen op vochtige, rotsachtige, kalkrijke bodem. Zeer zeldzaam in Nederland. Bloeitijd mei - juni. NRL: bedreigd. Wettelijk beschermd in België.
De vruchten zijn zwarte bessen. Giftig maar tevens een oud geneeskruid. St. Christoffel is de beschermheilige tegen de pest. Wellicht werd het kruid ooit gebruikt als geneesmiddel of bescherming tegen deze ziekte.
Fam: Ranunculaceae