Winterlinde

Geurende, groengele bloemen (Ø 1,5 cm) in een 4-15-tallig, rechtopstaande schermachtige tuil, die uit een smal schutblad groeit. Bloeitijd: juni-juli.
Tot 30 m hoge boom met donkergrijze, onregelmatig gebarsten of gegroefde schors. Kroon onregelmatig koepelvormig.
Takken omhoog gericht, later enigszins hangend.
Bladeren glanzend donkergroen, rondachtig tot hartvormig (3-9 cm lang) met scherp gezaagde rand, aan de onderzijde blauwgroen, kort behaard met bosjes roodbruine haren.
Ook 'Kleinbladige linde' genoemd.
Fam.: Malvaceae (voorheen: Tiliaceae)

Wetenswaardigheden

Vanouds neemt de Lindeboom een plaats in in rituelen, legendes en magie. Bij de Germanen was de Linde een heilige boom en gewijd aan de goding Freya, de goding van de vruchtbaarheid en de liefde, vergelijkbaar met de godin Venus bij de Romeinen of Diana bij de Oude Grieken. Door de geschiedenis heen werden aan de Linde diverse magische en geneeskrachtige eigenschappen toegeschreven.
Tegenwoordig worden nog steeds de Winterlinde, Zomerlinde en Hollandse Linde als geneeskruid beschouwd. Zowel de bloesem als de binnenbast bevatten geneeskrachtige bestanddelen. De bloesem werkt zweetafdrijvend, slijmoplossend en koortwerend, waardoor het ingezet kan worden bij griep, koorts, hoest en verkoudheid. Kalmerende en slaapbevorderende eigenschappen helpen bij rusteloosheid, slapeloosheid en prikkelbaarheid. De binnenbast werkt vooral bij galaandoeningen, zwakke leverfunctie en spijsverteringsproblemen die het gevolg zijn van nerveusiteit.
In de magie is de Linde een boom die bescherming biedt en onsterfelijkheid brengt. De bast van de boom bij je dragen beschermt tegen vergiftiging. De bloesem en bladeren van de Linde worden gebruikt in liefdesmagie. Een stukje lindehout als talisman brengt je geluk.