Olijf

Welriekende, roomwitte, kortgesteelde bloempjes in pluimen in de bladoksels. Bloeitijd mei - juli.
Leerachtige blauwgroene lancetvormige bladeren, 2-6 cm. lang, tegenoverstaand, van onderen zilver-grijsgroen, vaak met schubjes.
Boomkruin met brede kroon. Stam grijs en knoestig.
Alleen in Zuid-Europa. Na de bloei vormen zich vlezige, oliebevattende steenvruchten: de welbekende olijven.
Fam: Oleaceae

Wetenswaardigheden

Al duizenden jaren voor onze jaartelling werd de Olijfboom gecultiveert in het Middellandse Zee-gebied. Men gebruikte hem voor de vruchten (olijven) als voeding, maar vooral voor de olie, die allerlei toepassingen had, zoals olie voor de huid, als basis voor geurolie of zeep, als lampenolie, en natuurlijk in gerechten. Tegenwoordig wordt de Olijfboom nog steeds gezien als geneeskruid. De olie bevat meervoudig onverzadigde vetzuren, die cholesterolverlagend werken en hart- en vaatziekten helpen voorkomen. Dit geldt overigens alleen voor de eerst koude persing van de oljven, de zogenaamde extra vièrge of extra vergine. De bladeren van de Olijfboom werken gunstig bij hoge bloeddruk, hartritmestoornissen of hartkloppingen, en bij het voorkomen van hart- en vaatziekten. 
In de kruidenmagie wordt de olie vooral gebruikt voor heling. De olijven zelf worden gezien als lustopwekkend en potentieverhogend voor mannen. Olijfbladen boven de deur bieden bescherming, bij zich gedragen brengen ze geluk. Bij de Oude Grieken was de Olijfboom gewijd aan de Godin Athena, die het symbool was voor wijsheid.